امشب پریشان خاطر و دلتنگ هستم                  دلتنگ بوی جبهه بوی جنگ               

دلتنگ شور و حال شب های غری                    دلتنگ عطر خیس قرآن های جیبی       

کولاله هایی که سراسر داغ بودند؟                    حیثیت «گل» «آبروی باغ» بودند            

آنان که دریا وامدار روحشان بود                    خورشید زخم سینه ی مجروحشان بود    

آنان که اخلاص عمل قد سیشان کرد               آنان که باران شقایق خیسشان کرد رفتند  

این تیغ طعم خون و باران را چشیده ست          این تیغ سرد و گرم دوران را چشیده ست

رفتندآنان لیک تیغی سرخ مانده ست            این تیغ را در دل دریغی سرخ مانده ست  

این تیغ فکر ننگ و نام خود نبوده ست               این تیغ یک شب در نیام خود نبوده ست

این تیغ آب از غیرت «عباس» خورده                دست  « حسین »  فرزند زهرا را فشرده

این تیغ را باید دوباره آب دادن                                با برگ خونین شقایق تاب دادن

این تیغ که آوازه خوان خشم رعد است                  در انتظار دست های نسل بعد است...

باهمکاری سیدحامدسادات

نظر  

نوشته شده توسط شهید در ساعت . - لینک ثابت